اهمیت صنایع دستی

صنایع دستی عنوانی است که به برخی از دست‌ساخته‌های انسانی، با داشتن معیارهایی خاص، اطلاق می‌شود. بشر پس از یکجانشینی شروع به ساخت ابزار و وسایلی برای استفاده روزمره خود کرد که آن آثار را می‌توان اولین نمونه‌های صنایع دستی دانست. با گذشت زمان و شکل‌گیری شهرها و گسترش فعالیت‌های اجتماعی، دست‌ساخته‌های انسان تنوع و کاربردهای بیشتری پیدا کرد. در این میان اختراع چرخ سفالگری هم تحولی شگرف ایجاد کرد. خاک از نخستین موادی بود که انسان‌ها برای ساخت لوازم مورد نیاز خود از آن بهره بردند.

تا سال‌ها این دست‌ساخته تنها جنبه کاربردی برای امور روزمره را داشت. در میانه انقلاب صنعتی اوضاع تغییر کرد. سرعت سرسام‌آور رشد صنایع و نابودی سنت‌ها بسیاری را نگران کرد و باعث افزایش توجه به این صنعت-هنر شد.

امروزه صنایع دستی به آثاری گفته می‌شود که با دست یا دست و ابزار برای استفاده روزمره یا صرفا به عنوان وسایلی تزیینی استفاده می‌شود. مواد اولیه تولید صنایع دستی معمولا به صورت خام و از طبیعت گرفته می‌شود. به همین دلیل آثار تولید هر شهر و کشور، نشان از طبیعت پیرامونی آن دارد. از طرفی این آثار بار فرهنگی و تاریخی دارند. معمولا تصاویر و نقوشی که بر روی آنها نقش می‌بنند از فرهنگ و تاریخ هر منطقه نشات می‌گیرد.

از دیگر ویژگی‌های صنایع دستی این است که تعداد آثار تولیدی توسط استادکاران و شاگران آنها محدود است. معمولا هر اثر منحصر به فرد است و شباهتی کامل به دیگری ندارد. از طرفی آموزش در این حوزه، هرچند در مواردی مدرن شده و به دانشگاه‌ها راه پیدا کرده اما همچنان فعالیتی سنتی تلقی می‌شود. به همین دلیل آموزش آن سینه به سینه، از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.

۱۰ ژوئن از سوی سازمان جهانی یونسکو به عنوان روز صنایع دستی نامگذاری شده است